၀တၳဳေရးနည္း (၁)

သိလြန္းလို႕တင္လိုက္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ကိုတိုင္ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ေတြထဲကေန စာေရးတာ၀ါသနာပါတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္တင္ေပးလိုက္တာပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ စာေရးတဲ့ေနရာမွာ ဇာတ္လမ္းကိုခပ္ေျဖးေျဖးေလးဆြဲတာကိုပဲၾကိဳက္တယ္။ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ေရးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဇာတ္လမ္းကိုအရင္စဥ္းစားပါ။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာပါတဲ့ဇာတ္ကြက္ေတြ က ကိုယ္လိုခ်င္သလိုစဥ္ထားတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစဘဲ သဘာ၀က်က်ေလးျဖစ္ေနရင္ မရိုးအီတဲ့၀တၳဳ တစ္ပုဒ္ျဖစ္မွာပါ
။ ေနာက္ျပီး စာေရးတဲ့လူက တတိလူေနရာကေနရပါမယ္ ။ ကိုယ္သိသလုိမ်ိဳး စာဖတ္သူေတြသိလိမ့္မည္လုိ႕မထင္သင့္ပါ။ ကိုယ္ကသိေသာ္လည္း စာဖတ္သူေတြကနားလည္ေကာင္းမွနားလည္ႏိုင္မည္။ ကိုယ့္အသံုးအႏႈန္းေတြက ျမင့္လြန္းေနလွ်င္ သို႕မဟုတ္ စာေပဆန္လြန္းေနလွ်င္ဗဟုသုတ ရွိသူတို႕ေလာက္သာနားလည္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒီအခ်က္ေလးကိုသတိျပဳေစလုိပါသည္။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕စရိုက္ကို အျပည့္အ၀ပံုေဖာ္ပါ။ ဆိုၾကပါစို႕ ေရႊရည္က လွသည္လို႕ေျပာမည့္အစား ဘယ္လိုလွတာလဲ၊ ဘယ္လိုပံုစံလဲ။ ပိန္လား၊ ၀လား ၊ဒါမ်ိဳးေလးေတြနဲ႕ ပံုေဖာ္သင့္ပါတယ္။ စၾကည့္ရေအာင္
ေရႊရည္ဆိုတာအညာသူေလးတစ္ေယာက္ဆိုၾကပါစို႕။ အညာသူဆိုေတာ့ အညာသူရဲ႕အသြင္ေတြႏွင့္အလွဆင္သင့္၏။

ေရႊရည္သည္ စကား၀ါေျမနားက အညာသူျဖစ္သည္။ သူမေနသည္မွာေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ ။ ျမို႕ေလးကငယ္လည္းငယ္ သည္။ ျမိဳ႕ဟုဆိုေသာ္လည္း ယခုထက္တိုင္မသိသူရွိေကာင္းရွိေပလိမ့္မည္။ သုိ႕ေသာ္ေရႊရည္ကေတာ့ထုိတြင္ေနရျခင္းကုိဂုဏ္ယူ၏။ သူမတို႕ျမို႕တြင္ ဘလီဆိုတာလည္းမရွိ။ ခ်က္ေက်ာင္းဆိုတာလည္းမရွိ။  သူမက ေဟာ့ေဟာ့ဟမး္ဟမ္းေတာ့မ၀တ္တတ္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးသည္  ခပ္၀ိုင္း၀ိုင္းေလးျဖစ္ျပီး ႏွာတံေလးသည္လည္း ဖူးဖူးျပည့္ျပည့္သြယ္သြယ္ေလးျဖစ္သည္။ နက္ေမွာင္ေနေသာမ်က္ခံုးေမြးတို႕ေၾကာင့္ မ်က္လံုးေပၚေမွ်ာ့မ်ားတက္ေခြေနေလသလားေအာက္ေမ့ရ၏။ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြကေတာ့ ေမြးကတည္းကမို႕ သူမအလွသည္ ယဥ္ေပ၏၊ ကၾကီးပံဳအေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ပေစာက္ပံဳေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကေတာ့ အညာသူဆိုေသာ္လည္း နီနီရဲရဲေလးျဖစ္၏။ ၀ါညက္ညက္ မ်က္ႏွာေလးေပၚတြင္ ပါးေလးႏွစ္ဖက္သည္ကေတာ့နီနီရဲရဲ ပအို႕နီပင္စုိးထားေလသလားမွတ္ရသည္။ တစ္ခါမွလက္ဆစ္မခ်ိဳးဖူးသူပီပီ လက္ကေလးေတြကလည္းသြယ္စမ္းပါဘိ။ ကိုယ္ေနကိုယ္ထားမွာလည္း အျပစ္ေျပာစရာမွမရွိ။ သြယ္သြယ္လ်လ် ႏွင့္ မယ္ပင္အေရြးခံရႏိုင္သည္။ လက္သည္းေလးေတြကေတာ့လက္သည္းနီေလးေတြစိုးထားတာေၾကာင့္ နီရဲေနသည္။ အသားညက္ညက္ ၀ါ၀ါ၀င္း၀င္းရွိတာေၾကာင့္ အညာသူ၏အလွကားသူမႏွင့္ေပၚလြင္သည္။ ပုတုန္းနက္ေရာင္ဆံေကသာတို႕ကား ေနာက္ေက်ာတစ္ျပင္လံုးကိုျဖန္႕ကာထားေလသည္။

အကယ္လို႕မ်ား ေ၇ႊရည္ဟာ ေခတ္ဆန္တဲ့ျမိဳ႕သူတစ္ေယာက္ဆိုရင္

ေရႊရည္ 
သူမ၏အလွကေတာ့လက္ဖ်ားခါေလာက္သည္။ ျမိဳ႕ၾကီးသူပီသပါဘိ။ အ၀တ္အစားကေတာ့ ၀တ္လိုက္လွ်င္ျဖင့္ အက်ီၤခ်ိဳင္းျပတ္၊ ေဘာင္းဘီေပါင္တိုိ။ သူမရဲ႕ေပါင္သားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြကသြယ္လ်ေနတာေၾကာင့္ မလွတာရယ္လို႕ေတာ့မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္လည္းလူၾကီးေတြအျမင္မွာေတာ့မ်က္စိဆံပင္ေမြးဆူး၏။ ေမးရိုးခၽြန္ခၽြန္ေလးပိုင္သည့္မ်က္ႏွာ
ရွည္ရွည္ေလးကိုပင္ မိတ္ကပ္ေတြလိမ္းေသး၏။ နဂိုထူျပီးသားမ်က္ခံုးေမြးေပၚတြင္ ခဲတံေလးႏွင့္လုက္ေသး၏။ မရွိသည့္ မ်က္ေတာင္ေမြးေတြကိုေတာ့ စက္အားကုိးႏွင့္ေကာက္ေနေသာသူမသိပ္လွခ်င္၏။ ႏႈတ္ခမ္းနီေလးကေတာ့ ပန္းဆီေရာင္ေလးဆိုးထားသည္မွာသူမႏွင့္လိုက္ဖက္ပါ၏။ 

ထိုကဲ့သို႕၀တၳဳေရးေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ စိ္တ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ အေကာင္းဆံုးcharacter ေတြအေၾကာင္း ကိုေရးသင့္ပါတယ္။ ေနာက္မွဆက္ရေအာင္ေနာ္ ....
                                                                                           ထာ၀ရသံေယာဇဥ္ျဖင့္..
                                                                                                     မင္းညွိဳ႕သွ်င္
                                                                             facebook:Minn Nyhoe Shin
                                                             E mail: author.narrator@gmail.com